tràgu 1 , nm: tràigu Definition
cambos de sida a pígiu grussu, acapiaos impare in su tretu grussu e pigaos a tragu po carrare pedra o àtera cosa posta in pitzu, po passare in sa terra arada e semenada po carragiare su sèmene; a logos est sa pedra chi si ponet a tragu de su bestiàmene treulandho; fintzes genia de aina (tzapitadora) larga meda, de ferru, totu a punciones grussos asuta, de passare in sa terra arada po istrecare is leas e po carragiare su sèmene, o a laore créschiu po dhi mòvere sa terra coment'e marríngiu / pigai o portai a t. = pigare, portare a tragu
Synonyms e antonyms
tragadolza,
traxu
/
traga 1,
tràngulu
/
stragu 2
Sentences
fit unu giòvanu de vint'unu annu forte chi leaiat sos tragos e los frundhiat atesu che fustes! ◊ passanne su tragu si aparizat s'arinzu
2.
no nos giutat a tràigu de carros anzenos! ◊ s'uscieri fiat un'ómini basciotu e portàt una camba a tragu
Etymon
srd.
Translations
French
traîneau,
herse
English
sledge,
drag
Spanish
narria,
grada
Italian
tréggia,
érpice
German
Schlitten,
Egge.
